حال من خوب است اما تو باور نکن

همه قصه های این دنیا با یکی بود یکی نبود شروع میشن. گاهی آدمها با هم همراه میشن و گاهی از هم جدا میشن اما همیشه بازم یکی هست و یکی نیست.این روزا گرچه هوای حوصله من ابریه، ولی می دونم برای دوستانم جای نگرانی نیست. چون با بودن یا نبودن یک وبلاگ، آسمون زندگی عوض نمیشه و دیگرانی اینقدر همیشه بزرگوار هستند که یار و یاور هم باشن و بهم امید بدن و .

آرزو می کنم زندگی تک تک شما همیشه رویایی باشه و چراغ دلتون همیشه روشن.

بدرود